Neo-Pythagoreanism - vertaling naar arabisch
Diclib.com
Woordenboek ChatGPT
Voer een woord of zin in in een taal naar keuze 👆
Taal:

Vertaling en analyse van woorden door kunstmatige intelligentie ChatGPT

Op deze pagina kunt u een gedetailleerde analyse krijgen van een woord of zin, geproduceerd met behulp van de beste kunstmatige intelligentietechnologie tot nu toe:

  • hoe het woord wordt gebruikt
  • gebruiksfrequentie
  • het wordt vaker gebruikt in mondelinge of schriftelijke toespraken
  • opties voor woordvertaling
  • Gebruiksvoorbeelden (meerdere zinnen met vertaling)
  • etymologie

Neo-Pythagoreanism - vertaling naar arabisch

SCHOOL OF HELLENISTIC PHILOSOPHY
Neo-Pythagoreanism; Neo-Pythagorean; Neo-Pythagorean Philosophy; Neopythagorean; Neo-pythagorean

Neo-Pythagoreanism         
مذهب فلسفى نشا فى الأسكندرية حوالى القرن الأول للميلاد مجددا بالتفاسر الصوفية كثيرا من آراء الفليسوف اليونانى فيثاغورس
مذهب فلسفى نشا فى الأسكندرية حوالى القرن الأول للميلاد مجددا بالتفاسر الصوفية كثيرا من آراء الفليسوف اليونانى فيثاغورس      

Neo-Pythagoreanism

neoplatonic         
  • Roman sarcophagus]] in the Museo Gregoriano Profano, [[Vatican Museums]], Rome
STRAND OF PLATONIC PHILOSOPHY THAT EMERGED IN THE 3RD CENTURY AD
Neoplatonist; Neo-Platonic; Neoplatonic; Neo-Platonist; Neo-platonism; Neoplatonics; Neo-Platonicism; Neo-Platism; Neoplatonists; Neo Platonism; Neo-platonists; New platonic school; Neo-Platonism; Neoplatonic philosophy; Neoplatonic school; Neo-Platonic school; The One (Neoplatonism); Platonist ethics; Islamic neoplatonism; Late Platonism; Late Ancient Platonism; Late platonism; Bibliography of Neoplatonism
خاص بالأفلاطونية الجديدة

Definitie

Neo-Scholastic
·add. ·adj Of or pert. to Neo-Scholasticism.

Wikipedia

Neopythagoreanism

Neopythagoreanism (or neo-Pythagoreanism) was a school of Hellenistic and Roman philosophy which revived Pythagorean doctrines. Neopythagoreanism was influenced by middle Platonism and in turn influenced Neoplatonism. It originated in the 1st century BC and flourished during the 1st and 2nd centuries AD. The Encyclopædia Britannica Eleventh Edition describes Neopythagoreanism as "a link in the chain between the old and the new" within Hellenistic philosophy. Central to Neopythagorean thought was the concept of a soul and its inherent desire for a unio mystica with the divine.

The word Neopythagoreanism is a modern (19th century) term, coined as a parallel of "Neoplatonism".